Michele Boggs werkt bij een dierenasiel en zorgt dag in dag uit voor de honden die binnenkomen. Maar door overbevolking neemt ze van velen afscheid. Ze deelde een krachtige foto vergezeld van een brief vanuit het perspectief van de honden die in de zakken voor haar lagen, schrijft thepetneeds
Het is een uiterst ontnuchterende herinnering van wat er gebeurt in asielen in Noord-Amerika vanwege onnadenkende eigenaren, die hun honden niet steriliseren en castreren, niet de tijd nemen om ze goed te verzorgen en op te leiden, of ze wreed gebruiken voor winst of gezelschap om ze in de steek te laten als ze niet langer wil ze.
“Een andere puppy krijgt de nauwelijks gebruikte riem die je nog hebt achtergelaten. Mijn kraag was vies en te klein, maar de dame deed hem af voordat ze me naar de Regenboogbrug stuurde.
“Zou ik nog thuis zijn als ik niet op je schoen had gekauwd? Ik wist niet wat het was, maar het was leer en het lag op de grond. Ik was gewoon aan het spelen. Je bent vergeten puppyspeeltjes te halen. Zou ik nog thuis zijn als ik zindelijk was geweest? Door mijn neus te wrijven over wat ik deed, schaamde ik me alleen maar dat ik überhaupt moest gaan.
“Er zijn boeken en gehoorzaamheidsleraren die heb je geleerd hoe je me moet leren naar de deur te gaan.
“Zou ik nog thuis zijn als ik geen vlooien in huis had gehaald? Zonder anti-vlooienmedicijn kon ik ze niet van me af krijgen nadat je me dagenlang in de tuin had gelaten.
“Zou ik nog thuis zijn als ik niet had geblaft? Ik zei alleen maar: 'Ik ben bang, ik ben eenzaam, ik ben hier, ik ben hier! Ik wil je beste vriend zijn.”
“Zou ik nog thuis zijn als ik je gelukkig had gemaakt? Door me te slaan leerde ik niet hoe. Zou ik nog thuis zijn als u de tijd had genomen om voor mij te zorgen en mij manieren te leren? Na de eerste week of zo schonk je geen aandacht aan me, maar ik heb al mijn tijd besteed aan het wachten tot je van me zou houden.
“Ik stierf vandaag. Liefs, je puppy”
Nadat Michele dit schreef en deelde, voegde ze eraan toe dat de opvangmedewerkers die ze kent worden beïnvloed door wat er gebeurt. “Ieder van ons in het asiel die dagelijks voor deze baby's zorgt … huilde om al die honden … sommigen van ons gaven ze een laatste kus … een van ons deelde zijn lunch met een hond waar ze van gingen houden … een traantje wegpinken voor hen…het is niet hun schuld…toch betalen zij de gevolgen.”
Ze waarschuwde ook: “Als je denkt dat dit niet echt gebeurt…je leeft niet in de realiteit… ze sterven dagelijks… duizenden.”
“Stuur dit alstublieft door aan iedereen, het is tijd om dierenmishandeling te stoppen”, smeekt ze.
Deel Michele's krachtige post met je familie en vrienden.
Bron: thepetneeds.com
