Het leven op straat is al wreed genoeg. Dakloze dieren lijden onder honger, gebrek aan onderdak en schoon water, en gevaar van tegemoetkomend verkeer als ze drukke straten oversteken om voedsel te vinden. Het is vermoeiend en meedogenloos. In veel delen van de wereld lopen loslopende dieren ongebreideld rond. Het is niet mogelijk om ze allemaal te huisvesten, maar veel organisaties, zoals Animal Aid, doen er alles aan om zoveel mogelijk dieren te helpen.
De reddingsgroep kreeg een telefoontje over een hond met ernstige schurft. Schurft is altijd een uitdaging om te behandelen, maar haar geval was zo uitgebreid dat ze al haar vacht had verloren, waardoor ze werd blootgesteld aan secundaire huidinfecties, parasieten en mogelijke zonnebrand die fataal kon zijn. Animal Aid stuurde vrijwilligers om de hond te helpen. Ze verwelkomde de traktaties van de vrijwilliger omdat ze begrijpelijkerwijs honger had, maar ze was niet van plan om opgepakt en weggebracht te worden.
De hond was niet alleen op haar hoede van mensen. Ze had een goede reden om op straat te blijven. Ze was een nieuwe moeder en haar baby's waren van haar afhankelijk. Het kostte veel overhalen en veel hondensnoepjes, maar de vrijwilliger kon eindelijk dicht genoeg bij mama komen om haar op te halen. Nu was het tijd om haar puppy's te zoeken.
Een van mama's pups zag er goed uit, maar de andere baby, Coco genaamd, was in slechte staat. Ze had ook last van schurft. Haar ogen zagen er ook niet goed uit. Ze leek zwak en verward. De vrijwilliger pakte de puppy op en bracht haar naar haar moeder. Ze zouden beide honden samen naar het opvangcentrum brengen.
Mama werd op de onderzoekstafel gelegd. Haar arme lichaam zat vol schurft. Ze had actuele antibiotische zalf en dagelijkse medicinale baden nodig. Ze hoopten dat ze met hun ijver en goede voeding volledig zou herstellen. Mama was bang, maar het medische team deed haar best om haar te kalmeren.
Vervolgens werd Coco onderzocht. De kleine puppy baarde het medische team zorgen. Ze was lusteloos en ondergewicht. Ze gaven Coco veel geruststelling en liefde en brachten vervolgens de plaatselijke behandeling ook op haar huid aan. Ze zou ook dagelijks medicinale baden nodig hebben. Gelukkig konden moeder en baby samen in het opvangcentrum blijven tot ze hersteld waren.
Toen de honden eenmaal waren ingeburgerd, hun eerste maaltijd. Momma en Coco waren niet gewend om opgesloten te zitten in een kennel of om in deze hoedanigheid met mensen om te gaan. Toen een vrijwilliger binnenkwam met een grote bak voer, waren de honden in het begin een beetje ongerust. Maar toen de vrijwilliger neerknielde en liet zien dat ze alleen maar de beste bedoelingen had (en een heerlijke kom eten!), kwamen de honden naar me toe en begonnen te eten. Het verwarmde ieders hart meteen.
Hoewel de honden veilig waren, bevonden ze zich in een vreemde omgeving. Coco zo klein en zo kwetsbaar, nestelde zich elke kans die ze kreeg tegen haar moeder. Ze kon alleen slapen in het lichaam van haar moeder. Het was een mooi ding om te zien. Hun band was zo duidelijk en zo puur.
Na een paar weken van zorgvuldige behandeling verbeterden Coco en haar moeder drastisch. Coco had zelfs de energie om te spelen en mama werd er een beetje gek van. Het leukste gebeurde daarna en de vrijwilligers waren onder de indruk. Coco keek aandachtig naar haar moeder en deed alles na wat ze deed. Als mama aan haar oor krabde, deed Coco dat ook. Als mama ging zitten krabben, deed Coco dat ook. Coco hield haar ogen niet van haar moeder af en het was ronduit schattig.
Om te zien wat er gebeurt met mama en Coco bekijk vervolgens de video hieronder. We zijn voor altijd dankbaar voor Animal Aid en alles wat ze doen voor de gemeenschap. We realiseren ons dat er meer zwerfdieren zijn dan ze aankunnen, maar ze doen hun uiterste best! freestar
Bekijk de video:
